เบื้องหลังปริศนา ของอิ้นคู่ รูปชายหญิงกอดกัน ม้าเสพนาง

เบื้องหลังปริศนา ของอิ้นคู่ รูปชายหญิงกอดกัน ม้าเสพนาง
ที่เกจิอาจารย์ลานนานิยมเสกสร้าง
มิใช่ให้คนลุ่มหลงในราคะตัณหา ทะยานอยากเกินพอดี
เพราะมนุษย์ล้วนมีกิเลส แต่จะใช้กิเลสอย่างไรให้ถูกทางสร้างสรรค์
ลดละเลิกการเบียดเบียน ขัดเกลาทานศีลภาวนาเพื่อพัฒนาตน

รูปที่สร้างเป็นของขลังหาใช่แค่ของขลัง
แต่เป็นสื่อสอนใจที่แฝงไว้
จะมีรักใดบริสุทธิ์เท่ารักพ่อแม่
อันเป็นเลิศสุด
มีใครผู้ใดไม่เกิดจากวิถีนี้
อิ้นแทนความเมตตากรุณาของสรรพชีวิต
ผู้ใช้อิ้น ต้องมีศีล มีสัจจะ
ไม่เบียดเบียนตนและผู้อื่น

ความรักความเมตตาความอาทร ดังบิดามารดาต่อบุตร นั้นเกินคำบรรยาย
หาใช่เรื่องรักใคร่สิเนหา ตามใจกิเลสอย่างเดียว
จิตเมตตากรุณาทำสิ่งใดย่อมสำเร็จ
เป็นมหานิยม อุดมโชคลาภ
ด้วยว่าในโลกนี้จะไร้รูปนามไม่มี
อิ้นแทนกำเนิดทุกสิ่ง
สัตว์ ภูติ เทวดา มาร พรหมล้วนเคยเกิดในโลก
อิ้นแทนใจเมตตากรุณาอยู่ด้วยไมตรี

คนใช้อิ้นในทางชั่ว ย่อมมัวหมอง
บาปกรรมย่อมตามสนอง 

ไม่น้อยกว่าม้าเสพนางปริศนาแทนปัญญา ที่ตื่นรู้
เข้าใจเมตตากรุณา อยู่ในโลกธรรมด้วยจิตรู้


ภาพตัวอย่าง ม้าเสพนาง

ชีวิตคนเราดังม้า วิ่งวนไม่สุดรอบ คือวัฏสงสาร
เกาะกุมนางคือกิเลส ตัณหา
อันแปรด้วยโลภะ โทสะ โมหะ
เผาร้อนอยู่ทุกวัน
ม้าเสพนางสร้างมาเตือนว่า นานแล้วนะที่วิ่งวนในสังสาร
ใช้รูปนามมานับไม่ถ้วน
บาปกรรมเวรตามไปทุกชาติภพ อย่าประมาทในชีวิต

ม้าวิ่งแบกนางคือแบกกายใจตน
ผจญผลของบาปกรรมมานานนับชาติ
เกจิผู้สร้างผนวกเมตตากรุณาและปัญญา
ผู้ใช้ทาน ศีล ภาวนาเข้าใจ
ม้าเสพนางจะเป็นตัวช่วยในเรื่องโลกๆๆๆ
ที่ยังต้องกินต้องใช้ไม่ผิดศีลไม่ผิดธรรม
ไม่ใช่เอาไปผิดศีล
ทำร้ายทำลายกดข่มผู้อื่น
ทุกศาสตร์ย่อมมีความหมาย
ทุกความหมายย่อมพ้นความงมงาย
คนดีจึงใช้ของดี
ของดีย่อมทำลายใจอกุศล
คำสาปวิชาจึงมีไว้

ผู้ทำกรรมเช่นใดย่อมได้รับผลเช่นนั้น